مسیله عبدی

مسیله یعنی کنار سیل. کنار رودخانه. عبدی نام بزرگ خاندانی که در این آبادی بوده.

کنار کاکی، آبادی محزون و مخروبی هست به نام مسیله یا مسیله عبدی. بنابر آمار سال ۱۳۸۵، تنها سه خانوار در آن زندگی می‌کردند. اما، بقایای بناهایی که در این ابادی متروک وجود دارد، نشان می‌دهد در روزگاری نه چندان دور آبادی مسیله عبدی بسیار معمور و فاخر بوده. عکس ها نشان از این تفاخر دارد.

اما چرا الان چنین روز و روزگری دارد؟ سیل سال ۱۳۶۵ تمام آبادی را شست و برد. جماعت هم کوچیدند و رفتند. همین.

روستایی که زمانی برای خود آداب و اصولی داشت، امروز تنها و متروک روزگار می‌گذراند. در یکی از وبلاگ‌های محلی گوشه‌ای مدنیت اهالی مسیله بدین شرح آمده‌است:
«از مسیله کوسه تا هلالی، روستاهای ساحل رودخانه، هرخانواده صد-دو گندم خود را برای ساخت مدرسه اختصاص می‌دهند. از تمام روستا برای خشت‌زدن و بریدن نخل جمع می‌شوند. مدرسه خشتی مسیله عبدی را همه باهم می‌سازند و تیر را از تنگِ نصفه‌شده نخل تعبیه می‌کنند. عکس و تصویر مدرسه درسال ۴۷ است که بعد از سیل ۶۵ شسته شد و رفت ولی خاطرات دانش‌آموزان و معلمان ساعی آن هرگز .چند متری همین مدرسه، اکنون ساختمان سنگ و سیمان دبستان پاسدار مسیله عبدی پابرجاست که سال‌های اول بعد از انقلاب ساخته شده‌است».

منبع:وب سایت جامع گردشگری بوشهرو