نخلستان های دالکی

دالکی در میانه محور بوشهر به کازرون قرار دارد. بعد از برازجان. شهر بزرگی نیست. اما نامش به شیرینی و زیبایی شهره است چون رطب دالکی معروف و خوردنی است.

اگر شانس بیاورید و در فصل برداشت رطب آنجا باشید و خدا یارتان باشد یکی از باغداران آن‌جا به رسم اکرام و میهمان‌نوازی رطب دست‌چین در کاسه‌ای سفالی تعارفتان کند، خواهید دید تا شما تعارف را جواب دهید و یکی دو رطب مزه کنید، کف کاسه پر از شیره رطب می‌شود. رطب دالکی لطیف، سبک و خوش‌مزه است و بسیاری نیز بدون هسته هستند. یا هسته کوچک و نازکی که به چشم نمی‌آید.

منطقه وسیعی از آب‌بند سرقنات تا سعدآباد و آب‌پخش نخلستان های غرقابی است که علاوه بر منبع حیات و معاش، منظر طبیعی بسیار زیبایی دارد.

مصرف آب این نخلستان‌ها بالا است. به همین خاطر در سال‌های آخر حکومت پهلوی با کشیدن کانال ۲۶ کیلومتری، آب ذخیره‌شده در پشت آب‌بند سرقنات با برنامه مشخص این نخلستان‌ها را سیراب می‌کند. در دو سمت کانال جاده خدماتی به عرض ۶ تا ۹ متر وجود دارد که شنی و شوسه است.

نگهداری این مسیر با خود اهالی است و معمولا اجازه تردد به خودروهای بیگانه را نمی‌دهند. اگر به دلایلی یا اختلافی بخواهند ورود خودرو را ممنوع کنند با ریختن شیشه‌های خرد شده در کف محور آن را برای عبور نا امن می‌کنند.

نخلستان های دالکی هم منظر طبیعی است، هم منبع معاش، و هم بخشی از حافظه اجتماعی و تاریخی منطقه.

منبع:وب سایت جامع گردشگری بوشهرو